Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD) uznawane jest za jedno z najtrudniejszych zarówno w doświadczeniu osób nim dotkniętych, jak i w pracy terapeutycznej. OCD charakteryzuje się niezwykle silnym przymusem działania oraz uporczywością myśli natrętnych, a próby racjonalnego uspokajania czy logicznego przekonywania rzadko przynoszą trwały efekt. Nie jest jedynie zaburzeniem lękowym, ale głęboko dotyka tożsamości. Dlatego praca terapeutyczna klienta z OCD wymaga dużej precyzji, odwagi i cierpliwości. Jest emocjonalnie wymagająca zarówno dla klienta, jak i terapeuty.
W trakcie szkolenia przyjrzymy się OCD nie tylko jako zespołowi objawów, lecz także jako złożonemu procesowi psychologicznemu z interakcjami biologicznymi, poznawczymi, relacyjnymi i systemowymi. Przeanalizujemy klasyfikacje (ICD-10, ICD-11, DSM-5), diagnostykę różnicową (np. wobec zaburzeń osobowości, spektrum autyzmu, zaburzeń lękowych), jak również mechanizmy podtrzymujące: od lęku przed niepewnością po korzyści wtórne z objawów. W kontekście terapii skoncentrujemy się na ekspozycji z powstrzymaniem reakcji (ERP) jako rdzeniu leczenia, ale też na możliwościach wzbogacenia pracy o elementy ACT, terapii metapoznawczej oraz integracji psychodynamicznej i systemowej.
Ponadto omówimy zasady farmakoterapii OCD, które leki są rekomendowane, jakie niosą ryzyka oraz jak współpracować z psychiatrą, oraz praktyczne aspekty wdrożenia terapii OCD w realiach gabinetu. Dzięki ćwiczeniom w parach i grupach uczestnicy wypracują konkretne plany interwencji, przećwiczą strategie trudnych momentów i refleksję terapeutyczną.