Strata nie zawsze oznacza żałobę, a żałoba nie ogranicza się wyłącznie do utraty bliskiej osoby. Może wynikać również ze zmian w relacjach, zdrowiu, tożsamości czy poczuciu bezpieczeństwa. W pracy terapeutycznej warto umieć dostrzegać te różnorodne oblicza straty i wspierać osoby, które mierzą się z nimi na różnych etapach życia. Żałoba, w swojej wielowymiarowości, może być trudnym, ale także transformującym doświadczeniem – miejscem, w którym osoba odnajduje siłę do budowania nowej przyszłości.
Podejście TSR, skupione na zasobach i nadziei, umożliwia wspieranie osób w żałobie w sposób dostosowany do ich indywidualnych potrzeb i tempa. Równocześnie praca w kontekście straty często wiąże się z emocjonalnymi wyzwaniami dla terapeuty_terapeutki. Konteksty strat wnoszone do gabinetu mogą poruszać w nas wciąż żywe doświadczenia własnych trudnych przeżyć. Dlatego tak istotne jest rozwijanie umiejętności rozróżniania tego, co należy do klientki_klienta, od tego, co jest nasze, oraz troska o własne granice.
Świadome pochylenie się nad tym tematem to krok w kierunku większej uważności w pracy terapeutycznej – zarówno wobec potrzeb klienta, jak i własnego dobrostanu.